Wednesday 8 December 2010

Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?


Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?

Malam ini
Langit itu benar benar runtuh
Dalam simpuh sujud yang paling lumpuh
Salahkah aku ingin membunuh?

Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?

Aku lelaki mendung mengandung kidung duka
Dan setelah malam yang meruntuhkan langit itu, kau tau?
Aku tak akan tidur selamanya

Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?

Seluruhnya aku nikmati sampai mati
Aku kandung dalam renung mendung
Aku catat cacat dalam urat dan riwayat
Aku langitkan dalam doa paling air mata
Aku lelaki yang berlari dalam puisi
Menghirup hidup dalam ilusi diri

Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?

Langkahku langkah pecah
Membercak darah
Sampai waktu yang tak aku tau
Bayangan itu menjelma masa lalu

Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?

Beribu musim bunga bayangan itu memburuku
Sekarang dalam terang menjelma hantu
Tanpa ragu pangkas sangga sangga langitku
Kalbuku hitam memendam geram
Yang awal mula dari mana entah
Aku meradang membaca cuaca
Apa itu adalah lemparan mata mata dadu semata?

Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?

Ya, Tuhan. Ya, Tuhan..
Malam macam apakah ini?
Menolak pejam
Mata mata dadu itu makin memar
Tertimpa detak retak jarum jam
Berputar berpusat di altar gemetar
Ada gentar yang bundar

Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?

Dan tawa riang sang bandar
Bandar adalah tuan di permainan
Berhati hutan
Menyesatkan tiap pejalan
Malam ini aku tak sanggup pejam

Tuhan, digaris tangan itu, adakah jalan?‎

Aku asah dendam
Esok akan tajam
Esok kau, ku tikam
Ingin aku lihat matamu terbenam

Tuhan, di garis tangan itu, adakah jalan?

Tuhan, malam ini
Aku ingin bicara
: berdua

A. Sasmita

Purwodadi,
02 – 03 Desember 2010

No comments:

Post a Comment